Precyzyjny dobór koloru to kluczowy etap w procesie wykonywania estetycznych prac protetycznych.
Dokładna analiza odcienia, nasycenia i przezierności pozwala uzyskać naturalny efekt, idealnie dopasowany do sąsiadujących zębów i indywidualnych cech pacjenta.

🔹 Etapy i zasady prawidłowego doboru koloru

  1. Dobór koloru przed opracowaniem zębów
    Kolor zawsze dobieramy przed szlifowaniem, ponieważ przesuszone zęby stają się jaśniejsze i zanikają naturalne warstwy szkliwne.

  2. Oświetlenie i warunki wizualne

    • Kolor oceniamy przy wyłączonej lampie stomatologicznej.

    • Najlepiej, jeśli to możliwe, przeprowadzić dobór w świetle dziennym, przy neutralnym tle.

    • Należy unikać pomadek, makijażu i odzieży w intensywnych kolorach – mogą one zniekształcać percepcję barwy przez odbicia.

  3. Dobór jasności i rodziny kolorów

    • O poziomie jasności decyduje pierwsze wrażenie wzrokowe – najlepiej podjąć decyzję w ciągu kilku sekund, zanim oko ulegnie adaptacji.

    • Następnie określamy rodzinę kolorystyczną (np. A – tony ciepłe, B – neutralne, C – chłodne).

  4. Ocena chromatyczności i zróżnicowania odcienia

    • Dla precyzyjnej oceny zaleca się porównanie 3 sąsiednich odcieni (np. A2, A3, A3.5), co umożliwia określenie stopnia nasycenia i przejść tonalnych w różnych strefach zęba.

  5. Analiza szczegółowa trzech stref korony

    • Strefa szyjkowa – nasycenie

    • Strefa środkowa (dentyna) – kolor bazowy

    • Strefa szkliwna (brzeg sieczny) – ocena transparencji, przeźroczystości translucji.

  6. Opis i dokumentacja koloru
    W dokumentacji pracy zaleca się uwzględnić:

    • Poziom jasności i barwy podstawowej,

    • Stopień przezierności i opalizacji,

    • Efekty indywidualne (charakteryzacje, mikropęknięcia, plamki, cienie),

    • Fakturę powierzchni: gładka, błyszcząca, satynowa, półmatowa lub matowa, z uwzględnieniem słojów zrostowych i mikrostruktury szkliwa.


🔸 Wskazówka:
Dobór koloru powinien być wykonany w neutralnych warunkach świetlnych, przy zminimalizowaniu wpływu elementów otoczenia. Najtrafniejsze wyniki uzyskuje się przy użyciu wzorników koloru w świetle dziennym (5500 K) oraz z wykorzystaniem fotografii referencyjnych z filtrem polaryzacyjnym